بخش اول :پیشگیری از آسیبهای اجتماعی از دیدگاه قرآن
مقدمه
خدای را سپاس و ستایش که بر آدمی منت نهاد و او را خلیفه‌ی خویش در زمین و مسجود ملائک در کائناک کرد و به او نعمت‌ها و فرصت‌هایی عنایت فرمود که باعث سعادتمندی وی خواهند شد.امید آن‌که ما نیز نعمت‌ها و فرصت‌های مغتنی را که خداوند به ما ارزانی داشته است،قدر بشناسیم و از آن‌ها به خوبی بهره جوییم و با کسب علم و معرفت،موجبات رضایت کردگار سپهر و سربلندی ایران‌اسلامی را فراهم سازیم.
قرآن کریم بسیاری از ابعاد گوناگون پیچیده‌ی بشر را قبل از آن‌که مکاتب روان‌شناسی قرن بیستم بخواهند درباره‌ی آدمی اظهار نظر کنند،روشن ساخته است.امروزه علم روان‌پزشکی،همان چیزهایی را تعلیم می‌دهد که پیامبران تعلیم می‌دادند.حتی پزشکان و روان‌شناسان دریافته‌اند که دعا،نماز و داشتن ایمانی محکم به دین، نگرانی،تشویق،هیجان و ترس را برطرف می‌سازد
(الا بذکر اللّه تطمئن القلوب)
همه‌ی انسان‌ها خواهان آرامش خاطر،و دوری از نگرانی‌های روحی و افسردگی‌های روانی هستند،زیرا هیچ عاملی همچون آرامش خاطر، در ایجاد شادابی و نشاط در انسان مؤثر نیست.نیز اموری مانند امیدواری به آینده،شیرینی زندگی و موفقیت‌های‌بشر در زمینه‌های متفاوت،از آثار اطمینان قلبی و آرامش روحی هستند؛ همان‌طور که برعکس نیز،دغدغه‌های فکری و اضطراب‌های روحی، مانع زندگی شیرین و روشنایی دل انسان خواهند بود و از مهم‌ترین عوامل غم و افسردگی بشر به شمار می‌آیند.به همین سبب، قرآن مجید نیز به ارزش آرامش درونی انسان‌ها اشاره می‌کند و می‌فرماید:
«هوالذی انزل سکینته فی قلوب المؤمنین»
.:او کسی‌است که سکینه و آرامش خود را بر دل‌های مؤمنان نازل کرده است.
خداوند متعال در سوره‌ی شمس،آیه‌های 7 و 8 می‌فرماید:«سوگند به روان و آن که برابرش ساخت و فجور و تقوا را به او الهام کرد.»
از دو آیه‌ی فوق استنباط می‌شود که اسلام بر خلاف برخی مکاتب بشری،نگرش بدبینانه‌ای نسبت به انسان ندارد.به‌علاوه،این استعداد را در او می‌بیند که راه پاکی،تقوا،و خیر را در پیش گیرد.
طبق آیات و روایات اسلامی،در انسان توانایی خیر و شر وجود دارد و این فرد است که باید مسیر خود را برگزیند.در این مقاله به‌طور مبسوط موضوع آسیبهای اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
